شرکت نانو پاک سیلک

تغذیه باغ سیب با کود نانو

چکیده ای از مقاله :

 امروزه توجه کشاورزان و متخصصین علوم کشاورزی به اهمیت و نقش عناصر غذائی در گیاهان روز به روز بیشتر می شود علت اصلی این توجه پیدایش مسائل جدیدی است که در نتیجه برداشت روز افزون از این عناصر و عدم برگشت آنها به خاک میباشد که در نتیجه کاشت ارقام اصلاح شده و مصرف کودهای شیمیائی با کیفیت و به اندازه نیاز گیاه و ایجاد توازن و تعادل عناصر غذائی در خاک اطراف ریشه و کنترل PH محیط ریزوسفر ( ناحیه فعالیت ریشه ) و توجه به تغذیه، آبیاری و مبارزه با بیماری های باغات بعد از برداشت محصول و همچنین با هرس اصولی درختان در زمان خواب آنها می تواند نتایج مثبتی به همراه داشته باشد. که از مهمترین آنها تولید محصول سالم و باکیفیت و همچنین با کمیت( تناژ ) بالا می باشد. که قابلیت رقابت در بازارهای داخلی و جهانی  را خواهد داشت.

نانوتکنولوژی یکی از 5 تکنولوژی شاخصی است که در 2 دهه در پیش رو نقش غیرقابل انکاری در پیشرفت های آتی بشر و غلبه بر مشکلات فعلی ایفا خواهد نمود. این تکنولوژی به دلیل قابلیت دستکاری در اجزاء مواد ( اتم ) سبب گشته تا بشر به نحو خارق العاده ای محدودیت های قبلی را پشت سر گذاشته و در شاخه های مختلف علوم همچون پزشکی،‌کشاورزی،‌و .... به پیشرفت های فوق العاده ای نائل آید.

یکی از فضاهای کاربردی قابل توجه در این خصوص فضای کشاورزی و تغذیه گیاهی می باشد.

 جالب است که بدانیم شاید بیش از 95% کودهای مصرفی وارداتی حال حاضر در کشورمان براساس خاک های اسیدی اروپا  ساخته شده که در نتیجه نتایج استفاده از آنها در خاکهای قلیائی ایران هیچ تطابقی با نتایج ذکر شده در آن کشورها نداشته و از سوی دیگر هزینه بالا دارای توجیه اقتصادی مناسبی برای کشاوزان نمی باشد.

اما با ورود نانو تکنولوژی به عرصه تولید کودها از یک سو به دلیل پائین آمدن PH محصولات و نیز ریز شدن ذرات کودی تا حد یون قدرت جذب آنها توسط گیاه به نحو چشمگیری افزایش یافته و از سوی دیگربا توجه به نیاز کمتر به کودها توجیه اقتصادی و هزینه تولید در واحد سطح برای کشاورزان بسیار مناسب شده است به تعبیری دیگر با این تکنولوژی انقلابی اساسی در زمینه تولید کود و تغذیه ی باغات و مزارع رخ داده است.

دانلود مقاله کامل

منبع:

http://www.nanopaksialk.ir/65-nano-fertilizers?sid=chu4kocadepjv8jo9i7lj4lop6

كارايي نانوذره آهن صفرظرفيتي همراه با كود گاوي در تثبيت سرب خاك آهكي

نانوذرات آهن به دليل پتانسيل بالا درعمليات اصلاح آبهاي الوده بسيارمورد توجه اند اما مطالعات انجام شده دررابطه با كارايي اين نانوذرات دراصلاح خاك آلوده چندان زياد نيست لذا اين تحقيق كارايي نانوذره آهن صفرظرفيتي و كود كاوي را درفراهمي سرب خاك الوده بررسي كرد نتايج عصاره گيري با EDTA نشان داد كه درحضور نانوذره آهن صفرظرفيتي مقدار سرب قابل عصاره گيري با EDTA بطور معني داري كاهش يافته و از403 ميليگرم درتيمارشاهد به 383 ميلي گرم دركيلوگرم رسيد افزودن كود گاوي به خاك نيز موجب كاهش معنيدار درفراهمي سرب خاك شد علاوه براين با گذشت زمان مقدار سرب قابل استخراج با EDTA درتيمار آهن صفرظرفيتي تغييري نكرد هرچند درتيمارشاهد افزايش معني داري مشاهده شد.

ادامه مطلب

منبع:

http://www.nanopaksialk.ir/65-nano-fertilizers?sid=jfodlpcrd0n6f3lok3r42fnm41

كاهش غلظت كادميم (Cd) در پياز از طريق مصرف روي (Zn)

پيامدهاي مصرف بي رويه كودهاي فسفاته علاوه بر تجمع فسفر بيش از نياز، ايجا د رقابت با جذب عناصر ريزمغذي به ويژه روي ، اتلاف سرمايه و افزا يش تجمع كادميم (Cd) در خاكها و محصولات كشاورزي من جمله پياز مي باشد. كاهش عملكرد، افت كيفيت، كاهش جمعيت ميكوريزاي ريشه، هدررفت ارز كشور و از همه مهمتر تجمع آلاينده هايي نظير كادميم در محصولات كشاورزي مي باشد. بنابراين با مصرف بيش از حد كودهاي فسفاته، كادميم، توسط گياهان جذب و از آن طريق وارد زنجيره غذايي دام و انسان مي گردد. بديهي است وجود مقدار زياد اين عنصر در جيره غذايي روزانه براي انسان و دام بسيار خطرناك است . درمناطق دوردست و غير مسكوني زمين ، ميزان كادميم در هوا كمتر از يك نانوگرم درمترمكعب هواست . درخاكها غلظت كادميم از 0/1 تا 2/0 ميليگرم دركيلوگرم بر مبنا ي وزن خشك است ولي د ر خاكها ي فسفاته گاهي تا ١٧٠ ميل يگرم در كيلوگرم كادميم گزارش شده است (كريميان، ١٣٧٧ ؛ ملكوتي و همكاران ، ١٣٧٩ ). با عنا يت به ا ينكه سالانه حدود ۷۰۰ تن كود فسفاته واردات ي در كشاورزي مصرف مي شود و متأسفانه غلظت كادميم در ا ين كودها گاهي از ۳۰ ميليگرم در كيلوگرم نيز تجاوز مينمايد بنابراين براي پيدا كردن روشي براي كاهش غلظت كادميم آزمايش زير انجام گرفت.

ادامه مطالب

منبع:

http://www.nanopaksialk.ir/65-nano-fertilizers?sid=jfodlpcrd0n6f3lok3r42fnm41

كاهش حلاليت كودهاي نيتروژنه با استفاده از فناوري نانو

 روند كنوني افزايش جمعيت جهان و تقاضاي بالا براي مواد غذايي در طول چند دهه ي اخير، موجب شده است كه زارعين براي افزايش ميزان توليد و دستيابي به حداكثر سود، به استفاده ي بيش از حد كودهاي شيميايي، به خصوص كودهاي نيتروژنه روي بياورند كه خود باعث ايجادچالش هايي در زمينه ي، تضمين امنيت غذايي شده است؛ كه از دلايل بارز آن بالارفتن جمعيت جهان، توسعه شهرنشيني، محدوديت منابع طبيعي،سطوح درآمد بالاتر، و پيوندهاي قوي تر بين بازارهاي كشاورزي و سوخت هاي زيستي ناشي مي شود. به همين علت محققان به دنبال راهكارهايي براي كاهش ميزان آبشويي كودهاي نيتروژنه و تجمع نيترات از محيط زيست هستند. در بين فناوري هاي تازه ابداع شده، فناوري نانو نسبت به ديگر فناوري ها، كاركردي بهتر و سريعتري در زمينه توليد نانو كودها داشته است. استفاده از نانو ذرات هيدروكسي آپاتيت به عنوان سطح پوشش دهنده كود اوره مي تواند در كاهش ميزان آبشويي آن مؤثر باشد

ادامه مطلب

منبع:

http://www.nanopaksialk.ir/65-nano-fertilizers?sid=jfodlpcrd0n6f3lok3r42fnm41

تاثير نانو كلات آهن با كلات آهن بر رشد و فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدان مرزه Satureja hortensis

چکيده:
سابقه و هدف :جنس مرزه گياه دارويي، از تيره نعناييان است. اين تحقيق به منظور بررسي و مقايسه اثر نانو كود كلات آهن و كود كلات آهن معمولي بر عملكرد و رشد گياه دارويي مرزه Satureja hortensis انجام گرفت.
مواد و روش ها: آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب بلوك هاي كاملاً تصادفي با 4 تكرار اجرا گرديد. تيمار هاي مورد بررسي شامل 3 تيمار نانو كود كلات آهن در سه غلظت 1 ، 3 ، 5 كيلوگرم در هكتار و 3 تيمار كود كلات آهن معمولي در 3 غلظت 5/1، 5/4، 5/7 كيلوگرم در هكتار و تيمار شاهد بود.
يافته ها: فعاليت كاتالاز و آسكوربات پراكسيداز در تيمار نانو آهن (kgh-1 5/4) افزايش معني داري را نشان داد. كاربرد كلات آهن در تيمار (F1) و همه غلظت هاي نانو آهن موجب افزايش معني دار در غلظت chl.a شد. كاربرد كود نانو آهن در همه غلظت ها در افزايش ميزان chl.b موثرتر از همه غلظت هاي كلات آهن بود.
نتيجه گيري: طول ريشه و طول ساقه در تمام تيمارهاي نانو كلات آهن كاهش يافت. همچنين با اعمال تيمار هاي مختلف كودي، تغييرات معني داري بر محتواي پروتئين نسبت به گروه شاهد مشاهده شد.كاربرد كلات آهن و نانو آهن با غلظت بالا موجب كاهش ميزان پروتئين شد. اين كاهش در تيمار نانو آهن محسوس تر بود. كلات آهن، موجب كاهش و نانو كود كلات آهن موجب افزايش ميزان مجموع كلروفيل هاي a وb شد.

منبع:

http://www.nanopaksialk.ir/

نقش فناوری نانو در بهبود کارآیی مصرف عناصر غذایی کودهای شیمیایی

کودهای شیمیایی به‌طور معمول از طریق محلول‌پاشی یا به‌صورت خاک کاربرد ‏مورد استفاده‌ قرار می‌گیرند. در این میان، به‌دلیل وقوع معضلاتی مانند آبشویی، ‏روانآب و تبخیر، تنها بخش اندکی از عناصر موثره کود به نقطه هدف می‌رسد که ‏بسیار کمتر از حداقل غلظت موثر مورد نیاز گیاه است. از این رو، به‌منظور اعمال ‏کنترل موثر بر وضعیت تغذیه‌ای گیاه به کاربرد مکرر کودهای شیمیایی نیاز است که ‏این کاربرد پی‌درپی می‌تواند موجب بروز برخی اثرات جانبی نامطلوب، مانند آلودگی ‏آب و خاک، شود. بنابراین، باید با به‌کارگیری فناوری‌های نوین اقدام به طراحی و ‏ساخت کودهایی کرد که از ویژگی‌هایی مانند رهاسازی کنترل‌شده عناصر در پاسخ ‏به محرک‌های ویژه، فعالیت هدفگیری ارتقایافته، سمیت زیست‌محیطی کمتر، و ‏رسانش آسان و ایمن عناصر برخوردارند و بدین طریق مانع از کاربرد مکرر کودهای ‏شیمیایی شد. فناوری نانو، به‌عنوان یک فناوری نوظهور، نقش مهمی در بهینه‌سازی ‏تکنیک‌های مدیریتی کشاورزی مرسوم برعهده دارد. به‌واسطه کاربرد فناوری نانو در ‏طراحی و توسعه نانوکودها و نانوسیستم‌های رسانش عناصر غذایی به ریشه‌‌های ‏گیاهان، می‌توان از طریق افزایش کارآیی مصرف کودهای شیمیایی به دستاوردهای ‏شگرفی مانند افزایش عملکرد محصول، کاهش هزینه‌های تولید، و حفاظت از محیط ‏زیست نائل آمد.‏

منبع:

http://www.mamopaksialk.ir/

نانوتکنولوژی و صنعت از شرکت نانو پاک سیلک

فناوری نانو می­تواند اثرات قابل توجهی در صنعت نفت داشته باشد، در مطلب زیر بعد از اشاره به برخی از این تأثیرات، تعدادی از کاربردهای فناوری نانو در صنعت نفت بویژه در بحث آلودگی محیط زیست و نیز سنسورهای نانو به طور مختصر معرفی گردیده است:

مقدمه

هنگامی که ریچارد اسملی ( Richard Smally ) برندة جایزة نوبل، بالک مینسترفلورسنس را در سال ۱۹۸۵ در دانشگاه رایس کشف نمود،‌ انتظار اندکی داشت که تحقیق او بتواند صنعت نفت را متأثر سازد. سازمان انرژی آمریکا ( DOE ) سرمایه‌گذاری خود را در قسمت فناوری نانو با ۶۲ درصد افزایش داد تا مطالعات لازم در زمینة‌ موادی با نام‌های باکی‌بال‌ها ( Bulky Balls ) و باکی‌تیوب‌ها ( Bulky Tubes )‌ استوانه‌های کربنی که دارای قطر متر می‌باشند صورت گیرد. نانولوله‌های کربنی با وزنی در حدود وزن فولاد، صد برابر مستحکم ­ تر از آن بوده، دارای رسانش الکتریکی معادل با مس و رسانی گرمایی هم ارز با الماس می‌باشند.

 نانوفیلترها می‌توانند به جداسازی مواد در میدان‌های نفتی کمک کنند و کاتالیست‌های نانو می‌توانند تأثیر چندین میلیارد دلاری در فرآیند پالایش به‌دنبال داشته باشند. از سایر مزایای نانولوله‌های کربنی می‌توان به کاربرد آن‌ها در تکنولوژی اطلاعات (‌ IT ) نظیر ساخت پوشش‌های مقاوم در مقابل تداخل‌های الکترومغناطیسی، صفحه‌های نمایش مسطح، مواد مرکب جدید و تجهیزات الکترونیکی با کارآیی زیاد اشاره نمود.
علم نانو یک تحول بزرگ در مقیاس بسیار کوچک

 
بسیاری از محققان و سیاستمداران جهان معتقدند که علم نانو می‌تواند تحولات اساسی در صنعت جهانی ایجاد نماید صنعت نفت نیز از پیشرفت این تکنولوژی بهره‌مند خواهد گشت.
علم نانو می‌تواند به بهبود تولید نفت و گاز با تسهیل جدایش نفت وگاز در داخل مخزن کمک نماید. این کار با درک بهتر فرآیندها در سطوح مولکولی امکانپذیر می‌باشد. با توجه به اینکه نانو مربوط به ابعادی در حدود متر می‌باشد، نانوتکنولوژی به مفهوم ساخت مواد و ساختارهای جدید توسط مولکول‌ها و اتم‌ها در این مقیاس می‌باشد.
خوشبختانه کاربردهای عملی نانو در صنعت نفت جایگاه‌ ویژه‌ای دارند. نانوتکنولوژی دیدگاه‌های جدید جهت استخراج بهبودیافتة نفت فراهم کرده است. این تکنولوژی به جدایش موثرتر نفت و آب کمک می‌کند . با افزودن موادی در مقیاس نانو به مخزن می‌توان نفت بیشتری آزاد نمود.

همچنین می‌توان با گسترش تکنیک‌های اندازه‌گیری توسط سنسورهای کوچک،‌ اطلاعات بهتری دربارة مخزن بدست آورد.
مواد نانو

 
صنعت نفت تقریباً در تمام فرآیندها احتیاج به موادی مستحکم و مطمئن دارد. با ساخت موادی در مقیاس نانو می‌توان تجهیزاتی سبکتر، مقاومتر و محکم‌تر از محصولات امروزی تولید نمود. شرکت نانوتکنولوژی GP در هنگ‌کنگ یکی از پیشگامان توسعة کربید سیلیکون، یک پودر سرامیکی در ابعاد نانو می‌باشد.
با استفاده از این پودرها می‌توان مواد بسیار سختی تولید نمود. این شرکت در حال حاضر مشغول مطالعه و تحقیق بر روی سایر مواد مرکب می‌باشد و معتقد است که می‌توان با نانوکریستال‌ها تجهیزات حفاری بادوامتر و مستحکم‌تری تولید کرد.

همچنین متخصصان این شرکت یک سیال جدید حاوی ذرات و نانوپودرهای بسیار ریز تولید نموده‌اند که به‌طور قابل توجهی سرعت حفاری را بهبود می‌بخشد. این مخلوط آسیب‌های وارده به دیوارة مخزن در چاه را حذف نموده و قابلیت استخراج نفت را افزایش می‌بخشد.
آلودگی

آلودگی توسط مواد شیمیایی و یا گازهای آلاینده یک مبحث بسیار دشوار در تولید نفت و گاز می‌باشد. نتایج بدست‌آمده از تحقیقات دانشمندان حاکی از آن است که نانوتکنولوژی می‌تواند تا حد مطلوبی به کاهش آلودگی کمک کند. در حال حاضر فیلترها و ذراتی با ساختار نانو در حال توسعه می‌باشند که می‌توانند ترکیبات آلی را از بخار نفت جدا سازند. این نمونه‌ها علیرغم اینکه اندازه‌ای در حدود چند نانومتر دارند، دارای سطح بیرونی وسیعی بوده و قادر به کنترل نوع سیال گذرنده از خود می‌باشند.

همچنین کاتالیست‌هایی با ساختار نانو جهت تسهیل در جداسازی سولفید هیدروژن، آب، مونوکسیدکربن، و دی‌اکسید کربن از گاز‌طبیعی در صنعت نفت بکار گرفته می‌شوند. در حال حاضر مطالعاتی بر روی نمونه‌هایی از خاک رس در ابعاد نانو و جهت ترکیب با پلیمرهایی صورت می‌پذیرد که بتوانند هیدروکربن‌ها را جذب نمایند. بنابراین می‌توان باقیمانده‌های نفت را از گل حفاری جدا نمود.
سنسورهای هیدروژن خود تمیز کننده

خواص فوتوکاتالیستی نانوتیوب‌های تیتانیا در مقایسه با هر فرمی از تیتانیا بارزتر می‌باشد، بطوری‌که آلودگی‌های ایجادشده تحت تابش اشعة ماوراء بنفش به‌طور قابل توجهی از بین می‌روند. تا اینکه سنسورها بتوانند حساسیت اصلی خود نسبت به هیدروژن را حفظ نماید.

تحقیقات انجام‌گرفته در این زمینه حاکی از آن است که نانوتیوب‌های تیتانیا دارای یک مقاومت الکتریکی برگشت‌پذیر می‌باشند، بطوری‌که اگر هزار قطعه از آن‌ها در مقابل یک میلیون‌ اتم هیدروژن قرار بگیرند، مقاومت الکتریکی آن در حدود یکصد میلیون درصد افزایش می‌یابد.
سنسورهای هیدروژن بطور گسترده‌ای در صنایع شیمیایی، نفت و نیمه‌رساناها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 از آنها جهت شناسایی انواع خاصی از باکتری‌های عفونت‌زا استفاده می‌گردد. به‌ هر حال محیط‌هایی نظیر تأسیسات و پالایشگاه‌های نفتی که سنسورهای هیدروژن از کاربردهای ویژه‌ای برخوردار می‌باشند، می‌توانند بسیار آلوده و کثیف باشند این سنسورهای هیدروژن نانوتیوب‌های تیتانیا هستند که توسط یک لایة غیرپیوسته‌ای از پالادیم پوشانده شده‌اند.

 محققان این سنسورها را به مواد مختلفی نظیر اسید استریک ( یک نوع اسید چرب )‌، دود سیگار و روغن‌های مختلفی آلوده نمودند و سپس مشاهده کردند که تمام این آلوده‌کننده‌ها در اثر خاصیت فوتوکاتالیستی نانوتیوب‌ها از بین می‌روند.

حد نهایی آلودگی‌ها زمانی بود که دانشمندان این سنسورها را در روغن‌های مختلفی غوطه‌ور ساخته و سنسورها توانستند خواص خود را بازیابند. محققان سنسورها را در دمای اتاق به مقدار هزار قطعه در مقابل یک میلیون ‌اتم هیدروژن در معرض این گاز قرار دادند و مشاهده نمودند که در طرح‌های اولیة سنسور مقاومت الکتریکی آن به میزان ۱۷۵۰۰۰ درصد تغییر می‌کند.

سپس سنسورها را توسط لایه‌ای به ضخامت چندین میکرون از روغن موتور پوشاندند تا بطور کلی حساسیت آن‌ها نسبت به هیدروژن از بین برود.

سپس این سنسورها را در هوای عادی به ‌مدت ۱۰ ساعت در معرض نور ماوراء بنفش قرار دادند و پس از یک ساعت مشاهده نمودند که سنسورها مقدار قابل توجهی از حساسیت خود را بدست آورده‌ و پس از گذشت ۱۰ ساعت تقریباً بطور کامل به وضعیت عادی خود بازگشتند.
علیرغم قابلیت بازگشتی بسیار مناسب این سنسورها نمی‌توانند پس از آلودگی به انواع خاصی از آلوده‌کننده‌ها حساسیت خود را باز یابند برای مثال روغن WQ -40 به علت دارابودن مقداری نمک خاصیت فوتوکاتالسیتی نانوتیوب‌ها را تا حد زیادی از بین می‌برد.
با افزودن مقدار اندکی از فلزات مختلف نظیر قلع، طلا، نقره، مس و نایوبیم، یک گروه متنوعی از سنسورهای شیمیایی بدست می‌آیند.

 این فلزات خاصیت فوتوکاتالیستی نانوتیوب‌های تیتانیا را تغییر می‌دهند. به هر حال سنسورها در یک محیط غیرقابل کنترل در دنیای واقعی توسط مواد گوناگونی نظیر بخار‌های آلی فرار، دودة کربن و بخارهای نفت و همچنین گرد و غبار آلوده می‌گردند. قابلیت خودپاک‌کنندگی این سنسورها طول عمر آن‌ها را افزایش و از همه مهمتر خطای آنها را کاهش می‌دهد.
سنسورهای جدید در خدمت بهبود استخراج نفت

براساس آخرین اطلاعات چاپ شده توسط سازمان انرژی آمریکا، استخراج نفت در حدود دو سوم از چاه‌های نفت آمریکا اقتصادی نمی‌باشد. با توجه به دما و فشار زیاد در محیط‌های سخت زیرزمینی، سنسورهای قدیمی الکتریکی و الکترونیکی و سایر لوازم اندازه‌گیری قابل اعتماد نمی‌باشند و در نتیجه شرکت‌های استخراج‌ کنندة‌ نفت در تهیة ‌اطلاعات لازم و حساس جهت استخراج کامل و مؤثر نفت از مخازن با برخی مشکلات مواجه می‌باشند.
در حال حاضر محققان در آزمایشگاه فوتونیک دانشگاه صنعتی ویرجینیا در حال توسعة یک‌سری سنسورهای قابل اعتماد و ارزان از فیبرهای نوری جهت اندازه‌گیری فشار، دما، جریان نفت و امواج آکوستیک در چاه‌های نفت می‌باشند. این سنسورها به‌علت مزایایی نظیر اندازة کوچک ،‌ایمنی در قبال تداخل الکترومغناطیسی ، قابلیت کارآیی در فشار و دمای بالا و همچنین محیط‌های دشوار، مورد توجه بسیار قرار گرفته‌اند.

از همه مهم‌تر اینکه امکان جایگزینی و تعویض این سنسورها بدون دخالت در فرآیند تولید نفت و باهزینة‌ مناسب فراهم می‌باشد. در حال حاضر عمل جایگزینی و تعویض سنسورهای قدیمی در چاه‌های نفت میلیون‌ها دلار هزینه در پی دارد. سنسورهای جدید از نظر تولید بسیار مقرون ‌به صرفه بوده و اندازه‌گیری‌های دقیق‌تری ارائه می‌دهند.
انتظار می‌رود که تکنولوژی این سنسورها تولید نفت را با ارائه اندازه‌گیری‌های دقیق و قابل اعتماد و کاهش ریسک‌های همراه با اکتشاف و حفاری نفت بهبود بخشد. همچنین سنسورهای جدید به‌علت برخی کاربردهای ویژه نظیر استخراج دریایی و افقی نفت، جایی که بکاربستن سنسورهای قدیمی در چنین شرایطی بسیار مشکل می‌باشد، از توجه ویژه‌ای برخوردارند.

منبع:

http://www.nanopaksialk.ir/65-nano-fertilizers?sid=d0nlain7man6s7hfe49k6p6sm1

چگونه یک نانو پوشش بسازیم؟شرکت نانو پاک سیلک

۱- مقدمه
بارها این جمله را شنیده یا خوانده‌ایم که «وقتی ما راجع به ابعاد نانو صحبت می‌کنیم، در واقع؛ از تعداد انگشت‌شماری از اتم‌ها یا مولکول‌ها سخن می‌‌گوییم.» همین دسترسی به تک تک اتم‌ها و مولکول‌ها است که موجب بهبود خواص مواد و یا شکل‌گیری خواص جدید در مواد می‌شود. یک پرسش اساسی در این باره این است که: آیا در واقعیت دسترسی به مقیاس اتم‌ها و مولکول‌ها امکان‌پذیر است؟ آیا برای این منظور ما حتماً به وسایل و ابزار خاصی نیاز داریم؟ و آیا می‌توان با انجام آزمایش‌های ساده هم، به چنین مقیاسی دست یافت؟
ما در این مقاله به دنبال آن هستیم تا با انجام دو آزمایش ساده، پوششی به ضخامت چند نانومتر از روغن، ابتدا بر روی یک سطح مایع و سپس بر روی یک سطح جامد تولید کنیم.

۲- آزمایش اول: نانوپوشش بر روی سطح مایع

مواد و وسایل مورد نیاز:

۱- یک عدد سینی فلزی ترجیحاً بزرگ(هر چه بزرگ‌تر باشد، آزمایش بهتر انجام می‌شود)
۲- مقداری آب
۳- مقدار کمی روغن مایع
۴- مقدار کمی زردچوبه
۵- یک قاشق غذاخوری
۶- قطره‌چکان
۷- خط‌کش
۸- ماشین‌حساب
۹- ترازوی آشپزخانه

شرح آزمایش
سینی را بر روی یک سطح صاف قرار دهید و مقداری آب، تقریباً به عمق ۲ سانتی‌متر، درون آن بریزید. اندکی صبر کنید تا سطح آب کاملاً ساکن شود. با استفاده از قطره‌چکان یک قطره روغن مایع را از ارتفاع نزدیک به سطح آب، بر روی سطح آب بچکانید. برای آن که قطره روغن بتواند تا حداکثر جای ممکن بر روی سطح آب پخش شود، بهتر است آن را در نقطه‌ای در وسط سطح آب رها کنید. قطره‌ی روغن به سرعت بر روی آب پخش می‌شود، اما چون رنگ آن تمایز چندانی با آب ندارد، مرز لایه‌ی روغن روی سطح آب مشخص نیست. برای آن که ببینیم روغن تا چه اندازه‌ای روی سطح آب گسترده شده است، از زردچوبه استفاده می‌کنیم. مقدار کمی زردچوبه را به آرامی و با استفاده از یک قاشق غذاخوری در محلی که قطره‌ی روغن را رها کرده‌اید، بریزید. با گسترش این کار به اطراف، مرز لایه‌ی روغن بر روی سطح آب کاملاً مشخص خواهد شد.
اکنون برای آن که ضخامت لایه‌ی روغن را بر روی سطح آب برآورد کنید، ابتدا باید مساحت لایه‌ی روغن را بر روی سطح آب برآورد کنید. برای این کار می‌توانید از خط‌کش و روابط محاسبه‌ی مساحت در ریاضی استفاده کنید. سپس با دانستن چگالی روغن و جرم قطره‌ی روغن، حجم آن را نیز تعیین کنید. از حاصل تقسیم حجم روغن بر مساحت لایه‌ی روغن، ضخامت قطره‌ی روغن محاسبه می‌شود.
برای محاسبه‌ی جرم قطره‌ی روغن می‌توانید جرم تعداد مشخصی قطره‌ی روغن را با استفاده از ترازوی آشپزخانه اندازه‌گیری کنید و سپس با تقسیم کل جرم بر تعداد قطره‌ها، جرم تقریبی یک قطره را برآورد کنید. جرم یک قطره روغن را بر چگالی روغن تقسیم کنید تا حجم آن به دست آید. چگالی روغن مایع را تقریبا ۰/۹ گرم بر سانتی‌مترمکعب در نظر بگیرید.

پرسش‌های آزمایش
۱٫ ضخامت لایه‌ی روغن بر روی سطح آب تقریباً چند نانومتر است؟
۲٫ اگر سطح سینی بسیار بزرگ باشد و روغن بدون هیچ محدودیتی بتواند روی سطح آب گسترش یابد، ضخامت لایه‌ی روغن تقریباً به اندازه‌ی قطر یک مولکول روغن می‌شود. قطر مولکول روغن را چند نانومتر برآورد می‌کنید؟
۳٫ چند مایع دیگر نام ببرید که بتوان قطر مولکول آن‌ها را به این روش محاسبه کرد؟

۳- آزمایش دوم: نانوپوشش بر روی سطح جامد
با توجه به این آزمایش ملاحظه کردیم که با انجام آزمایش‌های ساده هم می‌توان به مقیاس اتم‌ها و مولکول‌ها دسترسی پیدا کرد. ما در این آزمایش با انجام چند کار ساده توانستیم یک لایه‌ی چند نانومتری از روغن را بر روی سطح آب تشکیل دهیم.
اکنون می‌خواهیم یک لایه‌ی چند نانومتری از روغن را روی یک سطح جامد مثلاً یک فلز تشکیل دهیم. چه روشی پیشنهاد می‌کنید؟ ابتدا اندکی فکر کنید و سپس آزمایش زیر را انجام دهید.

مواد و وسایل مورد نیاز
مواد و وسایل آزمایش قبلی به علاوه‌ی یک هیتر (گرم‌کن الکتریکی)

شرح آزمایش
سینی آزمایش قبلی را که حاوی یک لایه‌ی روغن بر روی سطح آب است به آرامی بر روی یک گرم‌کن الکتریکی قرار دهید. صبر کنید تا آب درون سینی کاملاً تبخیر شود. (هر چه آب درون سینی کم‌تر باشد، آب سریع‌تر تبخیر می‌شود.) پس از تبخیر آب، یک لایه‌ی چند نانومتری روغن بر روی سطح سینی تشکیل می‌شود.
پوشش دادن یک سطح توسط ماده‌ی دیگر، از کارهایی است که در فناوری نانو بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کار موجب تغییر بعضی خواص سطوح می‌شود. به عنوان مثال، در صنعت نساجی پوشش دادن پارچه‌ها و لباس‌ها توسط نانوذرات نقره (nanosilver) موجب می‌شود تا پارچه‌ها و لباس‌ها خواص ضد عفونی کننده (آنتی باکتریال) پیدا کنند. و یا پوشش دادن پارچه‌ها و لباس‌ها توسط نانوذرات اکسید تیتانیوم (TiO2)که موجب می‌شود پارچه‌ها و لباس‌ها خواص آب‌گریزی پیدا کنند و آب و بسیاری مایعات دیگر موجب تر شدن و بنابراین، لک شدن آن‌ها نشوند. یا مثلاً در صنعت خودروسازی، پوشش دادن بدنه‌ی خودروها با برخی نانوذرات موجب افزایش سختی آن‌ها می‌شود. بنابراین، بدنه‌ی این خودروها در برابر خَش و خوردگی مقاوم می‌شوند. و یا در صنعت لوازم بهداشتی، پوشش دادن سرامیک‌ها و رنگ‌های بیمارستانی با استفاده از نانوذرات نقره موجب ایجاد خواص ضدعفونی‌کننده (آنتی‌باکتریال) در دیوارها و کف بیمارستان‌ها و آزمایش‌گاه‌ها می‌شود و هم‌چنین بسیاری موارد دیگر.
پوشش دادن سطح یک ماده توسط ماده‌ی دیگر را اصطلاحا پوشش دادن یا کت کردن (coat) می‌گوییم.

پرسش‌های آزمایش
۱٫ علاوه بر آن چه بیان شد، چند مثال واقعی دیگر از کاربرد پوشش دادن سطح توسط یک ماده‌ی دیگر بیان کنید. در هر مورد بگویید که این کار چه خواص جدیدی را برای آن سطح ایجاد می‌کند.
۲٫ یک آزمایش ساده طراحی کنید که بتوان سطح یک فلز را با یک لایه‌ی چند نانومتری از نمک طعام پوشش دهیم. سعی کنید این آزمایش را انجام دهید.

منبع:

http://www.nano.spois.com/?p=27

استفاده از فناوری‌نانو در صنعت بسته‌بندی

از فناوری‌نانو در صنعت غذایی می‌توان به شکل‌های مختلفی استفاده کرد. این کاربردها می‌تواند شامل استفاده از فناوری‌نانو در مواد بسته‌بندی، کشاورزی، فرایندهای تولید غذا و خود غذا باشد. ابزارها یا روش‌‌های فناوری‌نانو که طی کشت، تولید، فرآوری یا بسته‌بندی غذا استفاده می‌شوند؛ را نانوغذا (nanofood) می‌نامند. این تعریف از نانوغذا را نانوفروم (NanoForum) ارائه داده است.

بسته‌بندی
امروزه استفاده از فناوری‌نانو در صنایع بسته‌بندی غذا امری عادی است. این بسته‌بندی‌ها را می‌توان به دو دسته مختلف تقسیم نمود:

دسته اول بسته‌بندی‌های فعال که حاوی موادی با عملکردی خاص هستند (شبیه به بسته‌بندی‌هایی که از ورود اکسیژن و فساد غذا جلوگیری می‌کنند)؛

اما دسته دوم بسته‌بندی‌های هوشمند است که به تغییرات محیط واکنش نشان می‌دهند (مثل شناسایی پاتوژن‌ها). در حال حاضر برخی شرکت‌ها در ظروف بسته‌بندی مقوایی از نانومواد استفاده می‌کنند. این نانومواد شامل چسب‌هایی مبتنی بر نانوذرات نشاسته است که از منابع تجدیدپذیر تهیه و جایگزین چسب‌های مبتنی بر مواد نفتی می شوند. همچنین در ظروف بسته‌بندی‌ مقوایی، نانومواد جایگزین پلی‌وینیل استات (PVA) و پلی‌وینیل الکل‌ می‌شوند.

 از دیگر نمونه‌های کاربرد فناوری‌نانو در صنایع بسته‌بندی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
استفاده از بطری‌های پلاستیکی ساخته شده از مواد نانوکامپوزیت و استفاده از لایه‌های پلاستیکی ضد قارچ و ضدباکتری که دارای طول عمر بیشتری نیز هستند.
کاربرد در مراحل زراعت
استفاده از فناوری‌نانو در صنعت کشاورزی، آینده روشنی در شکل‌گیری فرآیندهای کشاورزی و افزایش دقت در این کار، ترسیم نموده است؛ به عنوان مثال نانوحسگرهای پراکنده شده در یک مزرعه می‌توانند همه موارد مربوط به آن را، از مواد مقوی و میزان آب گرفته تا وجود بیماری‌ها، قارچ‌ها و آفت‌های دیگر، اندازه‌گیری کنند.

 این حسگرها می‌توانند برای رساندن مقدار مشخص و دقیقی از یک آفت‌کش یا کود، با نانوذرات یا نانوکپسول‌ها برهم‌کنش داشته باشند. این کار می‌تواند منجر به کاهش هزینه و میزان پراکندگی این مواد شیمیایی در محیط‌های کشاورزی شود. علاوه بر این موارد، به کمک نانوتراشه‌ها در مزرعه‌ها، می‌توان حیوانات مضر را شناسایی و ردیابی کرد و از آنها تصویربرداری نمود. چنین تراشه‌هایی می‌توانند در رساندن میزان مشخصی از داروهای واکسیناسیون و مواد درمانی دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرند.
زراعت برای فناوری‌نانو
از دیگر زمینه‌های جذاب که در فناوری‌نانو مطرح است می‌توان به استفاده از گیاهان در تولید مستقیم مواد اولیه در صنعت فناوری‌نانو اشاره نمود. به عنوان نمونه‌ای از این کاشت ذرات می‌توان به تولید نانوذرات طلا به وسیله گیاه یونجه اشاره نمود. در این فرایند، گیاه یونجه را در خاک غنی ‌شده از طلا رشد می دهند و بدین ترتیب طلا در بافت‌های گیاهی رسوب می‌کند و بعد از این مرحله می‌توان نانوذرات طلا را از طریق روش‌های مکانیکی از این گیاه جداسازی نمود.فرآوری غذاهااز نانوذرات و نانوکپسول‌ها برای منظورهای مختلف در مواد خوراکی استفاده می‌شود. از کاربردهای آنها می‌توان به افزایش ماندگاری غذا، تغییر خواص، افزایش ارزش غذایی و تغییر مزه اشاره نمود.
به عنوان مثال امروزه نانوکپسول‌های پر شده از روغن ماهی تونا (یک منبع اسیدهای چرب اُمگا ۳) را به برخی از انواع نان اضافه می‌کنند.

شکست کپسول‌ها در بدن، باعث رها شدن روغن مورد نظر می‌شود، این در حالی است که هیچ مزه ناخوشایندی از این روغن احساس نمی‌شود.
آینده نانوغذا
در حال حاضر منظور از اصطلاح نانوغذا، غذاهایی نیست که مستقیماً از روش‌های فناوری‌نانو به دست آمده‌اند. اما در آینده اتفاقات زیادی رخ خوهد داد. مثلاً ممکن است روزی نانوماشین‌هایی تولید شود که توانایی تولید مولکول‌ به مولکول غذاها را داشته باشند (اما این کار سال‌ها به طول خواهد انجامید).

اما برخی از پیشرفت‌هایی که در آینده‌ای نه چندان دور در این زمینه قابل دستیابی هستند، عبارتند از: تولید بسته‌بندی‌هایی که توانایی بازتاب گرما از یک بستنی یخی را داشته و می‌توانند آن را از ذوب شدن در یک محیط گرم حفظ کنند؛ تولید بسته‌بندی‌هایی که می‌توانند خود را ترمیم کنند و بسته‌بندی‌هایی که می‌توانند در شرایط خاص، خواصشان را تغییر دهند، به عنوان مثال بسته‌بندی‌هایی که بتوانند فاسد شدن شیر را با تغییر رنگ نشان دهند.

 مانوئل مارکویز-سانچز، از دانشمندان کرافت فود (kraft foods)، طرح‌هایی برای نوشیدنی مبتنی بر فناوری‌نانو ارائه کرده است و در آنها این ایده را مطرح می‌کند که همه افراد یک نوشیدنی را بخرند، اما هر کس پس از خریدن نوشیدنی بتواند رنگ، طعم و غلظت آن را تغییر دهد.

منبع:

http://www.nano.spois.com/?p=178

ورود مواد نانو به عرضه محصولات آرایشی

پوست انسان لایه محافظ طبیعی است که انسان را در برابر بسیاری از مواد محافظت می کند، لکن امروزه با توجه به مخاطرات ناشناخته ناشی از ورود اشعه های UVA، UVB وUVC به جو زمین و اثرات مخرب آنها بر روی پوست بیش از پیش نیاز به استفاده از محافظینی است که پوست را یاری دهند. احساس می شود شناخت و تهیه نانو موادی چون روی اکسید و تیتانیوم دی اکسید و… زمینه ورود این مواد به عرصه تولید مواد آرایشی از جمله محافظین پوست فراهم گردیده به طوریکه امروزه شرکت های زیادی این مواد را در محصولات خود مورد استفاده قرار داده که ضمن کیفیت بخشی به مواد محافظ باعث سودآوری بیشتر نیز شده اند و این خود موجب پیوند بیشتر دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی با بازار تجارت این مواد گردیده است.
مقدمه:
انسان از بدو خلقت خویش به ناچار پیوسته با اشیای محیط زیست خود سر و کار پیدا کرد و با شناخت تدریجی نیازهای خویش و کسب اطلاعات بیشتری درباره خواص آنها آموخت که برای ادامه حیات خود ناچار باید از آنها استفاده کند. با گذشت زمان دریافت که برای استفاده هر چه بیشتر و بهتر از این مواد باید در وضعیت و کیفیت آنها تغییراتی وارد کند و این کار با استفاده از گرما و به ویژه کشف آتش به صورت عملی درآمده بود.
مردم برای مصرف انواع مختلف مواد شیمیایی به منظور آرایش پوست و موی خود دلایل زیادی دارند. و این نیاز باعث شده روز به روز صنعت تولید مواد آرایشی پیشرفت کرده به طوریکه امروزه ورود مواد نانو در ساختار مواد آرایشی اجتناب ناپذیر شده است و در این گزارش سعی شده چگونگی ورود مواد نانو به عرصه مواد آرایشی بخصوص مواد ضد آفتاب و تجارت آنها به اختصار بیان شود.
بحث
محصولات ضد آفتاب با هدف حفاظت از پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید به کار برده می شوند. محصولات ضد آفتاب در اشکال مختلفی تولید می شوند: شیرها ولسیون ها ، کرم ها (بطور معمول در تیوب ها)، ژل ها، روغن ها، اسپری ها و چسب ها.
تشعشع UVA/UVB/UVC: طیف ناحیه فرابنفش بر اساس طول موج به طور قراردادی به ۳ بخش UVB،UVA و UVC تقسیم شده است:
اشعه های UVC با انرژی بالا توسط لایه ازون جذب می شوند در حالیکه تنها بخشی از تشعشع UVA/UVB جذب می گردد. افزایش تشعشع UVB با سرطان پوست، آب مرواریدها و آسیب DNA همراه است. گمان آن می رفت که تشعشع UVA با انرژی کم مضر نیست اما امروزه این عقیده وجود دارد که این تشعشع هم به همان میزان UVB خطرناک است گرچه تاثیراتش مدت زمان زیادی میبرد تا خودشان را آشکار سازند. و نیز گمان می رفت که UVA در شکل گیری تومر سیاه رنگ قشر عمیق پوست، بروز خطرناک ترین شکل سرطان پوست، نقش دارد. سرطان پوست معمول ترین شکل سرطان در انگلستان است و شیوع آن در حال افزایش است.
اکثر محصولات ضد آفتاب وابسته به مواد آلی، در برابر UVB حفاظی مناسب تولید می کند که بیشترین تشعشعات شایع را جذب می کند با این وجود برای UVA تنها حفاظی جزیی ایجاد می شود، این امر حتی در محصولات دارای بر چسب با طیف وسیع نیز مشاهده می شود.
فاکتور محافظ در برابر نور خورشید (SPF): SPF عددی برابر با نسبت ثابت و معین زمان پرتوگیری به UV با طیف کامل است (nm400-290)، که نیازمند تولید التهاب پوستی در پوست انسان در حضور محصول ضد آفتاب در پوش ۲ میلی گرم بر سانتی متر مربع با زمان برابر غیاب حفاظ است. میزان بزرگی این فاکتور بین ۲ تا ۶۰ می باشد.
نوآوری:
قابلیت ویژه ی نانو روی اکسید و تیتانیوم دی اکسید، آنها را به مواد مفیدی در محصولات ضد آفتاب تبدیل کرده است. اهمیت ویژه این مواد به توانایی جذب UVA/UVB و نیز عدم ایجاد واکنش های آلرژیک، بر خلاف دیگر عناصر اصلی و فعال محصولات ضد آفتاب، مربوط می شود روی اکسید مدت های مدید است که در محصولات ضد آفتاب مورد استفاده قرار می گیرد، و همین عنصر است که باعث افزایش مد ozzio criclceter شد که بر طبق آن افراد با نوارهایی بزرگ و سفید رنگ روی بینی و لب هایشان را می پوشانند. این تاثیر در نتیجه پراکندگی نور توسط ذرات روی اکسید ایجاد می گردد.
با این وجود اگر مقدار ذرات روی اکسید را تا حد نانو متر کاهش دهیم، به قدری کوچک می شوند که قادر به پراکندن نور در ضمن حفظ ترکیبات جاذب UV، نخواهند بود. به علاوه محصولات آماده شده با ذرات نانو جذب کنندگان کارآمدتری در هر واحد اند که اجازه فعالیت های بازدارنده بیشتری را می دهند.
یکروز صبح خوشبختی به شکل سوپاپ گازی معیوب که روی مخزن اکسیژن قرار داشت به آزمایشگاه چوی آرجفت سر زد، تمام آزمایشات آرجفت طوری طراحی شده بودند که شرایط آزمایشی یکنواختی را به منظور تولید ذرات با اندازه و توزیع شکل یکنواخت ایجاد نمایند. یک روز پس از صرف نهار با شنیدن صدای هشدار دهنده رآکتورش که در حال تولید صدای صفیر (صدای تماس سریع جسم با هوا) بود، به آزمایشگاه برگشت.

 او خیلی زود اینگونه استدلال کرد که صدای صفیر در اثر جریان سریع از تامین کننده اکسیژن به سوپاپ ، ایجاد شده است. پس علت اصلی همان سوپاپ معیوب بود. ظاهرا زمان و مواد خام بیهوده از بین رفته بود.. آرجفت از روی کنجکاوی مشتاق بود بداند که این فرآیند چه نوع ذراتی تولید نموده است. مشخص شد که روی اکسید و رای ترتیب معمولش ۹ درصد افزایش در جذب UVA داشته است و نیز اینکه نیروهای حرکتی داری شتاب در این مرحله (حرکات ناقص) نوعی کشیدگی اضافی در شکل نانو کریستالی تولید نموده که احتمالا نیروی جذب UVA افزایش یافته را تامین می کند. در نتیجه بهینه سازی، این تکنیک حداقل ۲۰ درصد افزایش بازده می دهد. (شرکت UWY در این فرایند دارای حق انحصاری است.)
محاسبات ارائه شده توسط استونی در رابطه با توزیع شکل و اندازه تولید شده مطابق با یافته های تجربی می باشد. این گروه هم اکنون در جستجوی تاثیرات جذب UV مشابه در سایر مواد مثل تیتانیوم دی اکسید و نیز سایر نواحی می باشند که در آنها توزیع شکل و اندازه ویژه می تواند فواید زیادی در اجزای فیزیکی، نوری و الکترونیکی مواد مرکب به دنبال داشته باشد.
برخی از نمونه های اولیه روی اکسید به منظور توسعه فرمول سازی کرم ضد آفتاب برای آزمایشات مربوط به پوست شناسی و جذب نور آفتاب در اختیار اُرلا موریارتی قرار گرفت.
نتیجه شش ماه کار شامل پروژه پژوهش های علمی فرمول سازی فاکتور ۳۵ خاصیت ضد آفتاب بر اساس روی اکسید بود.

 شامل :آب، روی اکسید، برخی نانو اکسیدهای تیتانیوم، گلیسرین و مقداری استر (نمک آلی) برای امولسیون سازی. افزودن مقداری سالی سیلات برای افزایش جذب UAB الزامی بود این فرمول بندی می توانست به عنوان اساس و پایه تولیدات مصنوعی به کار رود.
همچنین افزودن مقداری ویتامین E خاصیت تنظیف کنندگی را در پی دارد که برای مراقبت از پوست مفید به نظر می رسد، مقداری خوشبو کننده هم اضافه می شد. این فرمول به طور طبیعی مزیت ضد آب بودن را نیز داشت. فرمول تولید محصولی با خاصیت ضد آفتابی بالا با کاهش ۲۰ درصدی میزان روی اکسید معمول مورد نیاز به دست آمد. برای هر ۱۰۰ گرم از این محصول به طور تقریبی ۱۳ گرم روی اکسید مورد نیاز بود. همچنین لوسینی بر اساس پارافین مایع تولید شده بود.
ماده دیگری که می شد اضافه کرد کاراگینان، عصاره نوعی علف دریایی بود، که استفاده از آن در لوازم آرایشی رایج شده بود. کاراگینان موجود در محصولات آرایشی با تبخیر آب از پوست تاثیر خنک کنندگی روی پوست داشت.
ورود دانشگاه به عصر سرمایه گذاری و تولید مواد نانو برای محصولات آرایشی: شرکت[۱] در یورگشایر غربی برای نوآوری های خود شرکت دیگری را تاسیس کرد.
این شرکت [۲]مجهز به پرسنلی است که وظیفه شان شناسایی محصولات دانشگاه، انجام خدمات بازرگانی و نیز کمک به انجمن های درگیر در زمینه های حقوق استعدادهای فکری، طرح های مربوط به داد و ستد و بازرگانی، بازاریابی و سرمایه گذاری می باشد.
همانطور که در سیاست دانشگاه ذکر شده تمام حقوق مربوط به نوآوری های ارائه شده در طی تحقیقات انجام گرفته توسط کارکنان مربوطه به دانشگاه می باشد (مگر تحت شرایط خاص یعنی در صورتیکه بر سر این مسئله توافق صورت گیرد و نیز دانشگاه به نفع یک شرکت حقوق استعدادهای فکری [۳]را نادیده نخواهد گرفت اما حقوق دارای پروانه انحصاری اعطاء می کند. هیات حاکمه دانشگاه می بایست به تمام شرکت ها مجوز همکاری دهد که البته این امر تنها در صورتی قابل اجرا است که اصل حقوق استعدادهای فکری توسط مدیریت آینده شرکت جدید مورد موافقت قرار گیرد.

البته، دانشگاه همواره خواستار موفقیت شرکت است از این رو، تعرفه های گمرکی به طور معمول در سطوح مطلوب قرار می گیرند تا اینکه تنها در قالب توافقنامه های تجاری مورد استفاده قرار گیرند.
همچنین این شرکت(۲) دارای تیمی از مشاوران است که انجام خدمات مشاوره ای در موضوعات مختلف منصوب شده اند. خانم ویکتوریا گانتن ۴۲ ساله، دارای مدرک دکترای داروسازی یکی از مشاوران این شرکت است که در حیطه نانوتکنولوژی فعالیت می کند. پس از پایان تحصیلاتش در دانشگاه وی مدت ۵ سال را به عنوان دانشمند [۴]Ltd را راه اندازی نمود، که برای انجام سفارشات دارویی شکل گرفت.

این شرکت پیش از انکه با مبالغ نسبتا کم توسط ۴ تن از اعضاء و دیگر سهام داران خریداری شود با مدیریت گانتن مدت ۸ سال را با موفقیت در امر تجارت سپری نمود.در یک شرکت داروسازی بزرگ سپری نمود که این مسئله به قبل از زمانی برمی گردد که وی به همراه ۴ نفر از هم دانشگاهیانش شرکت داروسازی
ورود به عرصه تجارت
نانوترونیکس[۵]: آزمایشگاه آرجنت نمی توانست از تولید بیش از ۲۰ گرم ماده برای تولید محصول بیشتر در هفته پشتیبانی کند، که از کمیت های صنعتی مورد نیاز به دور بود.
با این وجود به نظر می رسید که تولید مجدد آن در محیطی صنعتی نیازمند تجهیز با ابزار جدید یا تولید با تجهیزات جدید پر خرج نباشد. کنترل جریان میزان گاز، عملا توسط تغییر و تبدیلات فرعی با تجهیزات صنعتی مرسوم مورد استفاده قرار می گرفت.

 به طور معمول میزان جریان گاز در میزان بهینه به طور ثابت باقی می ماند که این میزان برای تولید ذرات نانو با اندازه ثابت تعیین شده است.
رویکردهایی از این دست منجر به تولید مواد نانو و اکسیدهای مورد نیاز در فرایند رسوبگیری بخار نانوترونیک شده است. توافق های بدون افشاسازی [۶] توسط مشاوران حقوقی تنظیم و امضاء شده است بنابراین راه برای انجام برخی آزمایشات توسط شرکت هموار گردید و نانوترونیک در امر تولید مجدد توزیع شکل و اندازه مطلوب مواد موفق عمل نمود.
مشاوران حقوقی و نماینده انحصاری شرکت به منظور تنظیم توافقنامه میان نانو ترونیکس و شرکت دانشگاهی منصوب شدند. نانوترونیکس پذیرفت که در هر دو ماه تا میزان ۸/۰ تن از روی اکسید را در میزان رقابتی تامین کنند. در ازای آن خواستار حق تولید روی اکسید و توزیع به دو شرکت اختصاصی در زمینه رنگ های مقاوم UV شدند. شرکت دانشگاهی ۲ درصد از درآمد حاصله از فروش را به دست خواهد آورد که در حدود ۹۰ کیلو در هر تن می باشد. اعضای نانوترونیکس گمان کردند که سرمایه برای فروش ۵۰ تن در سال را در اختیار دارند. (بدیهی است که جریانی مشابه تجارت در تولید مواد خام برای صنعت لوازم آرایشی و محصولات ضد آفتاب وجود دارد). در واقع این موضوع ورود صنعت محصولات ضد آفتاب به عنوان بازیگری مستقل در صحنه تجارت است.
شرکت UWYL با چند فروشگاه زنجیره ای قرار دادهای اولیه تولید حداقل یک روغن ، کرم و اسپری را که محافظ پوست در برا بر نور خورشید بودند ، منعقد کرد.
فروشگاه ها به طور معمول ۳۵ تا ۴۰ درصد از بهای فروش به صورت خرده فروشی را دریافت می کردند که با احتساب محصولات دارای مارک تجاری آن شرکت این مبلغ به ۵۰ درصد هم می رسید. ولی آیا می توان تجارتی سود آور را از طریق امضای قراردادهایی با فروشگاه های زنجیره ای به دست آورد؟ این امر مستلزم توسعه فرمول سازی روغن و کرم به اضافه آزمایشات مربوط به پوست شناسی شامل مدت تقریبی ۶ ماه با زمینه کار بنیانی اُرلا موریارتی بود.
در اینجا نگاه گذرا به نمونه از جداول مربوط به فروش محصولات آرایشی در انگلستان ، اروپا وجهان (صفحه ۵و۶) نشان می دهد که از نظر تجاری ورود مواد نانو به این عرصه کاملا توجیه پذیراست ومی تواند همراه با سودآوری بیشتر وکیفیت بخشی به محصولات وکاهش هزینه ها باشد.
بنا براین از آنجا که اهداف تحقیقات نانو تکنولوژی بسیار پایه ای ، دراز مدت وفرارشته ای است وریسک های زیادی ممکن است برای صنعت به همراه داشته باشد ، بایستی تیم هایی از فیزیک دانان ، شیمی دانان ، بیولوژیست ها، ومهندسان برای توسعه این رشته تشکیل شده و دولت ها نیز از این نو.ع تحقیقات حمایت جدی کنند. وکشور ما نیز هنوز فاصله چندانی با این فناوری های جدید ندارد ،لذا ورود به این عرصه برای دانشمندان ما دور از دسترس نخواهد بود .

منبع:

http://www.nano.spois.com/?p=318